|
|
|
De uitvoeringen en performances die deel uitmaken Continental Shift,
beperken zich niet tot een bepaalde cultuur. Zij bieden een rondreis door de
podiumkunsten van de landen en continenten die in de verschillende musea
zijn vertegenwoordigd. Deze geënsceneerde ontmoetingen van kunstenaars uit
Europa en elders zijn ook interdisciplinair. Naast performance, danstheater
en jazz wordt ook nog mime, interactieve kunst, percussie en wereldmuziek
gepresenteerd.
Het programma valt in drie delen uiteen: in de eerste fase van het project
(mei-juni) worden actuele voorstellingen aangeboden op het gebied van dans,
performance en bewegingstheater. Het zwaartepunt zal liggen op ontmoetingen
met kunstenaressen en kunstenaars uit Latijns-Amerika, Japan en Afrika. In
de tweede fase (augustus-september) vinden een aantal muzikale ontmoetingen
en een zomerfestival over actuele ontwikkelingen plaats. Allerlei
combinaties en mengvormen van wereldmuziek, jazz en nieuwe muziek garanderen
spannende ritmische confrontaties. In de laatste fase van het programma
(september-oktober) zorgen experimenten en opdrachten op het gebied van
multi-media en theater voor een aantal verrassingen. In dit verband kan
worden genoemd van het Japanse Yass Hakoshima Movement Theatre. En tenslotte
zal de Zuid-Afrikaanse choreografe Jackie Job
U meenemen op een theatrale
rondleiding door de tentoonstelling Continental Shift.
Als opmaat van het programma zullen vier voorstellingen plaatsvinden,
waarbij een mozaiek van kleuren en impulsen uit de internationale
toneelwereld op de planken getoverd wordt. In «Aruanazug» van
Lina do Carmo
(evenals in de andere stukken) wordt duidelijk, dat de eigentijdse dans in
Duitsland (en Europa) ondenkbaar is zonder de bijdrage van migranten. In
haar productie onderzoekt de Braziliaanse choreografe en regisseur Lina
do Carmo
samen met haar ensemble «het samengaan van archaïsch en modern» van
ritueel en rave. Bij haar bezoek aan de Karaja-indianen in Centraal-Brazilië
heeft zij met eigen ogen gezien hoe daar «de Aruana-dans en de
transistorradio, het collectief en de computer» naast elkaar bestaan. Door
deze ontmoeting van mythe en moderniteit werd zij geïnspireerd tot beelden,
die in deze enscenering worden begeleid door de spannende videografieën van
Inge Kamps.
«Het poëtische mysterie roert zich voortdurend in onze dromende
zielen» zegt Lina do Carmo.
Het stuk «Briefwechsel» (briefwisseling) van de Braziliaanse Sayonara
Pereira
(een première in het Ludwig Forum) vertelt in dansvorm over de
correspondentie en de communicatieproblemen tussen mensen. Daarbij speelt de
uitwisseling van gedachten en brieven de hoofdrol.
Sayonara Pereira, die al
lange tijd weg is uit haar vaderland, gebruikt daarbij de ervaringen die zij
heeft opgedaan toen zij naar Duitsland verhuisde. Gedachten en gevoelens
worden op papier gezet, maken situaties duidelijk, leiden tot misverstanden
en zijn zo een «oud maar actueel thema».
Keiko Nakano,
een danseres die in Japan met vele prijzen is onderscheiden,
richtte in 1989 haar gezelschap op. Bij internationale festivals in Japan,
Korea, Duitsland en Frankrijk kreeg zij met de voorstellingen van dit
gezelschap grote bekendheid. Voor Continental Shift danst de groep
«Hectopascal», een choreografie die in Duitsland nog niet eerder te zien
was. De term hectopascal, eigenlijk een eenheid van luchtdruk, staat symbool
voor de wisselvalligheid van menselijke gevoelens - «himmelhoch jauchzend
bis zu todesbetrübt». Het lijkt enigszins op «de ontmoeting van een paraplu
en een naaimachine op de operatietafel». De grote Japanse culturele traditie
vindt in de dans van «Keiko Nakano & Dance Museum» dankzij de moderne
middelen een nieuwe uitdrukkingsvorm. Dit jaar zijn dit de enige
gastvoorstellingen van Keiko Nakano in Duitsland.
«Bij de Afrikaanse dans verlaat je de «grenzen van je huid», de «gevangenis
van je ik». Je wordt vrij. De Afrikaanse dans is niet alleen een vraag van
afkomst, maar ook van cultuur. Hij is universeel, want zijn ritme is de
hartslag.» Met deze woorden beschrijft de uit Benin afkomstige Tchekpo Dan
Agbetou het karakter van zijn dans.
Zijn stuk «Avoayé» is een afwisselende,
soms harmonische, soms agressieve parabel over het leven, over de eeuwig
terugkerende cycli van dood en wedergeboorte. Fascinerend daarbij is het
samenspel van zangstem en dans. De optredens van de zangeres Morenike
Fadayomi van de Deutsche Oper am
Rhein in Düsseldorf vormen de rode draad
door de scènes, «melodische gezangen, die niet ontleend zijn aan een taal en
die - kalmerend en bezwerend - zacht onze oren strelen».
Live Events in the Ludwig Forum
|