GREGOR JANSEN
 
 

  
Het begrip van de leegte (sunyata) van de monnik Nagarjuna (ca. 200 n. Chr.) en het latere Zen-buddhisme zijn de spil in de ontwikkeling van de Aziatische kunst. Sunyata is het enige dat standhoudt, het enige dat wezenlijk is en het enige absolute, de ware Buddha-natuur. Hoewel moeilijk vast te stellen, zijn voor de hedendaagse kunst in Japan en Korea de communicatiemiddelen en -technologie van de massamedia, zoals bijvoorbeeld de walkman, de chiptechnologie en de amusementselektronica van cruciaal belang. De thema's van de kunstenaars in deze groep omvatten de dialoog, de discussie, de taal, de visuele communicatie, het netwerk, het vluchtige, de openbare ruimte, maar ook de voeding, het geslacht, de dienstverlening, de gehele kunstzinnige context en de speciale richting 'neoconcept': Chiharu Shiota (Japan, Berlijn) werkt bijvoorbeeld aan netwerk- installatie-performances, Tazro Niscino (Japan, Keulen) werkt met interactieve installaties - zo heeft hij voor de duur van de tentoonstelling een hotelcontainer voor het 'Stadttheater' in Aken gepland die kan worden gehuurd -, Sushan Kinoshita (Japan/Duitsland, Maastricht) werkt met het gereflecteerd-geënsceneerde gebruik van vluchtige belevenissen van alledag. Het werk van Koo Jeong-a (Korea, Parijs) kan als subtiel-nuchter en locaal-meditatief worden omschreven. Chino Otsuka (Japan, Londen) houdt zich in haar fotowerk bezig met vrouwelijke rolclichés. Bovendien komt er een vertaling van haar in Japan zeer populaire autobiografische boeken. Tsuyoshi Ozawa (Japan, Tokio) werkt in zijn 'New Nasubi Gallery' vooral samen met andere kunstenaars.

De in het Duitse Kassel levende Kazuo Katase (Japan, Kassel) zal een installatie in een ruimte opstellen die hij in 1999 in Londen heeft geconcipieerd. Naast het thema 'leegte' komen in stille concentratie ook de thema's 'geboorteland', 'identiteit' en 'atmosfeer' aan bod.

Een deel van de kunstenaars richt zich op gangbare posities in verhouding tot of in een dialoog met de Westerse kunst. Kunstenaars zoals de in Nieuw-Zeeland woonachtige Peter Robinson (Nieuw-Zeeland, Kassel; installaties) houden zich in het geheel niet bezig met de tegenstelling tussen oost en west dan wel noord en zuid, maar oriënteren zich op verschillende richtingen. Ook Koo Jeong-a, Parijs, ziet zijn eigen standpunt niet geografisch bepaald.